Bąkojad czerwonodzioby (Buphagus erythrorhynchus) – średniej wielkości ptak z rodziny bąkojadów, wcześniej zaliczanych do szpakowatych, zamieszkujący sawannę w Afryce od Erytrei po Afrykę Południową.
Długość ciała ok. 18–23 cm. Ubarwienie brązowe, dziób i tęczówka czerwona, biała obwódka oka. Krótkie nogi i ostre pazury są przystosowane do utrzymywania się na innych żywych zwierzętach (głównie kopytnych – takich jak bydło, zebry, antylopy, nosorożce), na których ptaki te żerują, zjadając pasożyty (kleszcze i muchówki) oraz krew z ran ssaka. Są to ptaki towarzyskie, żerujące w stadach i wspólnie nocujące. Gnieżdżą się w dziuplach drzew.
W ostatnich latach obserwuje się spadek liczebności i zawężanie się zasięgu występowania. Spowodowane jest to przede wszystkim stosowaniem środków chemicznych w walce z pasożytami zwierząt domowych, które w efekcie ogranicza dostępność pokarmu bąkojadów.
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ptaki |
Podgromada | Neornithes |
Nadrząd | neognatyczne |
Rząd | wróblowe |
Podrząd | śpiewające |
Rodzina | bąkojady |
Gatunek | bąkojad czerwonodzioby |
Nazwa systematyczna | |
Buphagus erythrorhynchus | |
(Stanley, 1814) | |
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) | |
najmniejszej troski
|
|
Zasięg występowania | |