Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea) – średni ptak brodzący z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

Zamieszkuje obszar między Półwyspem Tajmyr a Zatoką Kołuczyńską oraz na Wyspach Nowosyberyjskich. Zimuje w subsaharyjskiej Afryce, południowej Azji i Australii. W Polsce regularnie i dość licznie spotykany podczas przelotów (kwiecień-czerwiec i lipiec-październik) na terenie całego kraju.

Cechy gatunku 

W szacie godowej samiec ma głowę, szyję, grzbiet, pierś i brzuch rdzawe. Czoło i gardło jasne. Na wierzchu ciała ciemne plamki. Podogonie i ogon białe. Na końcu ogona szeroki ciemny pas. Dziób czarny, łukowato wygięty ku dołowi. Samica nieco mniej kontrastowa. W upierzeniu spoczynkowym wierzch ciała szarobrązowy, spód popielatobiały. Osobniki młodociane mają wierzch ciała ciemnobrązowy, a spód jasny.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 20-22 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 38-40 cm
waga ok. 45-110 g

Biotop 

Tundra, poza okresem legowym wybrzeża mórz i wód słodkich.

Gniazdo 

Zagłębienie ziemi wysłane porostami, tworzy kolonie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu-lipcu 3-8 jaj (zazwyczaj 4).

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 20 dni przez samicę.

Pożywienie 

Bezkręgowce uzupełniane pokarmem roślinnym.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.