Bielik wschodni (Haliaeetus leucoryphus) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący środkową i południową Azję. Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzony tylko raz).

Cechy gatunku 

Samice większe od samców, lecz obie płci ubarwione jednakowo. Głowa i szyja brudnobiała. Wierzch ciała również brudnobiały. Dziób ciemny (bielik ma dziób jasny), nogi żółte. Koniec białego ogona z szerokim ciemnym pasem.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 70–90 cm
rozpiętość skrzydeł 200–250 cm
waga ok. 2,6–3,5 kg

Biotop 

Pustynie, półpustynie, górskie płaskowyże, zawsze w pobliżu zbiorników wodnych.

Gniazdo 

Na ziemi, lecz jeśli to możliwe – na drzewie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając dwa do czterech czystobiałych jaj.

Wysiadywanie 

Jaja znoszone w dwudniowych odstępach, wysiadywane są głównie przez samicę, od zniesienia pierwszego jaja przez okres około 40 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 70–105 dniach.

Pożywienie 

Drobne kręgowce, głównie ptaki.

Ochrona 

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.