Bilbil białooki (Pycnonotus capensis) − gatunek małego, afrykańskiego ptaka z rodziny bilbili.

Gatunek ten jest endemitem nadbrzeżnych zarośli, lasów, ogrodów i fynbosu południa Republiki Południowej Afryki. Gniazduje od września do listopada, tzn. południową wiosną. Gniazdo przypominą głęboki kubek o bardzo grubych ścianach. Ptak ukrywa je pośród liści niewielkich drzew i krzewów.

Identyfikacja

Bilbil białooki ma długość 19-21 cm. Jego upierzenie jest głównie matowe, czarniawo-brązowe z białą otoczką wokół oka i żółtymi pokrywami podogonowymi. Krótki, prosty dziób, nogi i stopy są czarne. Tęczówka tego gatunku jest ciemnobrązowa. Nie występuje dymorfizm płciowy.

Zachowanie

Bilbil ten jest wszędobylskim i łatwo zauważalnym ptakiem, lubi siadać na wierzchołkach drzew. Jest bardzo aktywny i hałaśliwy. Często spotykany w parze lub grupie poszukującej owoców, nektaru i insektów. Jego śpiew przypomina czyste gwizdy składające się dwóch lub więcej tonów pit-peet-pitmajol, piet-piet-patata. Do gniazd bilbila białookiego podrzuca swoje jajka kukułka czarno-biała (Clamator jacobinus).