Błotniak stawowy (Circus aeruginosus) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący Europę poza Półwyspem Skandynawskim oraz środkową Azję. Wędrowny, przeloty w marcu–kwietniu i lipcu–październiku. Populacja europejska zimuje w Afryce, a częściowo również na europejskich wybrzeżach Morza Śródziemnego.

W Polsce nieliczny ptak lęgowy niżu, lokalnie średnio liczny. Wyraźnie liczniejszy jest na zachodzie i północnym wschodzie kraju^[3].

Dawniej w obrębie gatunku wyróżniano podgatunek C. aeruginosus spilonotus zamieszkujący wschodnią Azję, obecnie jest on uważany za osobny gatunek – błotniak wschodni (Circus spilonotus).

Cechy gatunku 

Największy i najcięższy błotniak. Długie skrzydła i ogon. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samica nieco większa od samca, ciemnobrązowa o jasnożółtej głowie. Samiec ma brązowy grzbiet, popielatoszare skrzydła z czarnymi końcami i popielaty ogon. Nogi żółte, wokół oczu wyraźna szlara. Młode przypominają samicę, jednak ich głowa jest ciemna, jedynie z małą żółtą plamką na potylicy.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 55–62 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 140 cm
waga ok. 500–700 g

Biotop 

Trzcinowiska wokół jezior i stawów rybnych, torfowiska z zaroślami wierzbowymi, oczka wodne wśród pól uprawnych. Także glinianki i torfianki na otwartych przestrzeniach. Unika lasów.

Gniazdo 

W gęstych trzcinach.

Jaja 

Wyprowadza jeden lęg w roku, składając w maju lub czerwcu 3 do 6 jaj.

Wysiadywanie i pisklęta 

Jaja wysiadywane są przez okres 31–36 dni wyłącznie przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 35–40 dniach, a po ok. 3 tygodniach od tego momentu są w pełni samodzielne.

Pożywienie 

Drobne ssaki, ptaki, płazy, ryby i owady, a także jaja i pisklęta innych ptaków. Poluje nad polami i łąkami, posługując się słuchem, podobnie jak sowy.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą. Wymaga ochrony czynnej.