Brodziec piegowaty (Tringa melanoleuca) - średni ptak wędrowny z rodziny bekasowatych, podrodziny brodźców.

Występowanie 

Zamieszkuje Amerykę Północną między Nową Szkocją i Zatoką Hudsona, a Alaską i Oregonem. Zimuje na wschodnim wybrzeżu od Nowego Jorku po Zatokę Meksykańską, a na zachodnim od Kalifornii po Amerykę Środkową. Pojedyncze osobniki pojawiają się w Europie, w tym w Polsce, na Dalekim Wschodzie i Mikronezji. Zanotowano również jedno pojawienie się tego ptaka w RPA.

Cechy gatunku 

W upierzeniu godowym wierzch ciała brązowy z ciemnymi i jasnymi plamami. Spód ciała jasny. Głowa, szyja i pierś czarno nakrapiane. Dziób czarny. Na bokach i brzuchu czarne prążki. Nad okiem wyraźna jasna brew. Nogi żółte. W szacie spoczynkowej spód ciała blady z brązowymi plamkami. Wierzch szarobrązowy z jasnymi cętkami.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 30 -40 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 58-66 cm
waga ok. 170 g

Biotop 

Podmokłe obszary tajgi, zimą wybrzeża morskie.

Gniazdo 

Na ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 3-4 jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 23 dni głównie przez samicę. Pisklęta pierzą się po 18-20 dniach, do tego czasu opiekują się nimi oboje rodzice.

Pożywienie 

Bezkręgowce i drobne kręgowce.

Ochrona 

Gatunek chroniony.