Charakterystyka Bunolagus monticularis
Bunolagus monticularis – gatunek zajęczaka z rodziny zającowatych.
Informacje
Został opisany po raz pierwszy w 1903 roku. Jest endemicznym gatunkiem występującym w centralnej części regionu Karru w Republice Południowej Afryki, żyje w małych populacjach. Spotykano go wiele razy od 1902 do 1948, jednak od 1979 roku nie obserwowano go na wolności. Ponownie odkryty w 1989 roku. Jest jedynym zającem z rodzaju Bunolagus. Jest jednym z najbardziej zagrożonych zwierząt świata, na wolności pozostało prawdopodobnie ok. 250 osobników (dane z 2005 roku).
Wielkość
- wysokość w kłębie: 34–47 cm
- długość ciała: 107–124 cm
- długość ogona: 70–108 cm
- masa ciała: 1–2 kg
Systematyka
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | zajęczaki |
| Rodzina | zającowate |
| Rodzaj | Bunolagus Thomas, 1929 |
| Gatunek | Bunolagus monticularis |
| Nazwa systematyczna | |
| Bunolagus monticularis | |
| (Thomas, 1903) | |
| Kategoria zagrożenia (CzKGZ) | |
 krytycznie zagrożony
|
|
Zobacz też inne Ssaki (mammalia):
