Występowanie 

Zamieszkuje północną Eurazję od Europy po Półwysep Czukocki i Wyspy Komandorskie. Zimuje w pasie klimatów tropikalnych i subtropikalnych Afryki, w Azji Południowej w południowych Chinach, na Filipinach, Indonezji i w Australii.

W Polsce skrajnie nielicznie lęgowy, niewielka populacja występowała na Bielawskich Błotach ale wymarła z końcem lat 90. Podczas przelotów (IV-V i VII-X) najliczniejszy z brodźców pojawiających się w Polsce.^[3] Niegdyś gnieździł się dość licznie w całym kraju, lecz likwidacja bagien i mokradeł sprawiła, że przez lata nie było dowodu na lęg tego ptaka.

W 2009 roku pojedynczy lęg stwierdzono na torfowisku na Podlasiu, a w 2010 w dwóch kolejnych miejscach w tym regionie.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch ciała brązowy z białymi, okrągłymi cętkami, które na szyi i głowie stają się wydłużone. Nad okiem wyraźna, biała brew. Spód ciała, kuper i ogon białe. Na głowie i szyi ciemne plamki, na ogonie czarne poprzeczne prążkowanie. Dziób czarny, a nogi żółte. W upierzeniu spoczynkowym białe plamy na wierzchu ciała stają się rudawe, mniej kontrastowe. Podobnie wyglądają osobniki młodociane.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 20-23 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 40 cm
waga ok. 50-80 g

Biotop 

Bagna, tereny podmokłe i brzegi zbiorników wodnych strefy tundry, lasotundry, tajgi i lasów strefy umiarkowanej.

Gniazdo 

Na ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 23 dni przez obydwoje rodziców. Pisklętami opiekuje się wyłącznie samiec.

Pożywienie 

Owady.

Ochrona 

W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą. Zagrożeniami dla tego ptaka są osuszanie obszarów, na których się gnieździ, oraz zmiany klimatyczne.