Mandryl (Mandrillus sphinx) – ssak z rzędu naczelnych, rodziny makakowatych, blisko spokrewniony z drylem, największa z małp zwierzokształtnych.
Występowanie i biotop
Mandryle żyją w tropikalnych lasach Afryki Zachodniej (Kamerun, Gabon i Kongo). Występują w lasach różnego typu.
Wygląd
Mandryle są największymi małpami po człekokształtnych gorylach, szympansach i orangutanach. Samce mają charakterystyczne ubarwienie. Twarz i modzele siedzeniowe mają wyraźnie niebiesko, czerwono i fioletowo ubarwione. Młode oraz samice są bardziej brązowe i nie mają takich akcentów barwnych jak samce. Młode samce zyskują swe ubarwienie dopiero w 5–6 roku życia, kiedy są już dojrzałe płciowo.
Wymiary dorosłego osobnika
- długość ciała: 61–76 cm
- długość ogona: do 7 cm
- masa ciała: samce średnio 30 kg, maksymalnie do 54 kg, samice średnio 15 kg
Tryb życia
Zwierzęta w porze mniej obfitej w jedzenie dzielą się na haremy, które łączą się w stada (do 100 osobników) w porze obfitującej w jedzenie.
Pożywienie
Mandryle jedzą owoce, orzechy i inne części roślin oraz małe kręgowce i owady.
Rozmnażanie
Po ciąży trwającej 220-270 dni rodzi się 1 młode. Samice są płodne średnio co 33 dni. Dojrzałość płciową osiągają po ukończeniu 4 lat. Najdłuższy zanotowany wiek mandryla to 46 lat.
Zagrożenia
Niszczenie naturalnego środowiska i nadmierne polowania (na mięso lub do hodowli w zwierzyńcach) spowodowały, że mandrylowi zagraża wymarcie. Dla jego ocalenia konieczne jest szybkie zorganizowanie rezerwatów w dżungli.
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | ssaki żyworodne |
Nadrząd | łożyskowce |
Rząd | naczelne |
Podrząd | Haplorrhini |
Nadrodzina | makakokształtne |
Rodzina | makakowate |
Rodzaj | Mandrillus |
Gatunek | mandryl |
Nazwa systematyczna | |
Mandrillus sphinx | |
(Linnaeus, 1758) | |
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) | |
narażony na wyginięcie
|
|
Zasięg występowania | |