Szukaj zwierz膮t alfabetycznie: a| b| c| d| e| f| g| h| i| j| k| l| m| n| o| p| q| r| s| t| u| v| w| x| y| z|
Charakterystyka Min贸g strumieniowy

Minóg strumieniowy, minog strumieniowy (Lampetra planeri) – gatunek bez偶uchwowca z rodziny minogowatych, prymitywny kr臋gowiec wodny, u którego w ca艂ym cyklu rozwojowym zachowana jest struna grzbietowa (chorda). Gatunek ten wyst臋puje w formie s艂odkowodnej, niew臋drownej.

Wyst臋powanie
Gatunek ten wyst臋puje w wodach s艂odkich zlewisk Morza Pó艂nocnego i Ba艂tyku, a tak偶e we Francji, Irlandii, pó艂nocnych W艂oszech, dorzeczu górnego Dunaju i górnej Wo艂gi. W Polsce gatunek ten zasiedla górne odcinki wód p艂yn膮cych. Najcz臋艣ciej mo偶na go spotka膰 w dop艂ywach górnej i dolnej Wis艂y o zimnej i dobrze natlenionej wodzie.

Opis
Cia艂o minoga ma cylindryczny kszta艂t i pokryte jest g艂adk膮 bez艂usk膮 skór膮 oraz 艣luzem. Jego tylna cz臋艣膰 jest 艣cie艣niona w p艂aszczyznach bocznych. Bardzo wa偶n膮 cech膮 jest brak p艂etw parzystych, a wyst臋puj膮 jedynie nieparzyste: p艂etwa grzbietowa (które gatunek ten posiada dwie, stykaj膮ce si臋 ze sob膮) i ogonowa. 艢rednica doros艂ego osobnika dochodzi do 8 mm, za艣 d艂ugo艣膰 cia艂a do 16 cm. Larwy s膮 grubsze, a tak偶e nieco wi臋ksze i osi膮gaj膮 nawet 20 cm. Po przeobra偶eniu w posta膰 doros艂膮, u minogów nast臋puje skrócenie d艂ugo艣ci cia艂a Gatunek ten z przodu cia艂a ma otwór g臋bowy (bez szcz臋k), dooko艂a którego znajduje si臋 lejkowat膮 przyssawka, maj膮ca po zamkni臋ciu kszta艂t pod艂u偶nej szczeliny. W górnej cz臋艣ci otworu g臋bowego znajduj膮 si臋 2 rogowe z膮bki, za艣 w dolnej 7 do 9. G艂owa zwierz臋cia wzmocniona jest chrz臋stn膮 czaszk膮 (niezasklepion膮), w której dominuj膮c膮 cz臋艣ci膮 jest szkielet skrzeli. W g艂owie znajduje si臋 para niewielkich oczu i pojedynczy otwór nosowy. Szkielet osiowy cia艂a tworzy struna grzbietowa otoczona chrz臋stnymi 艂ukami kr臋gowymi.

Od偶ywianie
Minogi maj膮 dwa sposoby od偶ywiania: pierwszym jest filtracja, a drugi to paso偶ytnictwo - ssawk膮 przysysaj膮 si臋 do cia艂a ofiary i wyrywaj膮 kawa艂ki mi臋sa, wysysaj膮 krew. Z rodzajem od偶ywiania wi膮偶e si臋 tak偶e sposób oddychania. Kiedy minóg jest filtratorem nabiera wody przez otwór g臋bowy nast臋pnie przez przewód skrzelowy woda trafia do skrzeli, gdzie dochodzi do dyfuzji tlenu z wody, nast臋pnie odtleniona woda poprzez otwór skrzelowy wydostaje si臋 na zewn膮trz. Drugi sposób oddychania minóg wykorzystuje, kiedy jest przyssany do cia艂a ofiary. Nie ma wówczas mo偶liwo艣ci pobierania wody otworem g臋bowym, wi臋c otwory skrzelowe zaczynaj膮 dzia艂a膰 w dwie strony zarówno pobieraj膮c, jak i wydalaj膮c wod臋.

Rozród
Jest to gatunek osiad艂y. Samica sk艂ada oko艂o 1000 jaj, z nich legn膮 si臋 艣lepe larwy, które 偶yj膮 przy dnie i 偶ywi膮 si臋 drobnymi zwierz臋tami wodnymi. Doros艂e osobniki gin膮 zaraz po odbyciu tar艂a. Larwy 偶yj膮 przeci臋tnie 4–5 lat, po czym nast臋puje ich przeobra偶enie w posta膰 doros艂膮. Osobniki dojrza艂e nie od偶ywiaj膮 si臋 i zaraz po przeobra偶eniu przyst臋puj膮 do tar艂a.

Znaczenie gospodarcze
W polskim rybo艂ówstwie minóg strumieniowy nie ma znaczenia gospodarczego. Jego larwy s膮 czasem 艂apane przez w臋dkarzy i u偶ywane jako przyn臋ta na ryby drapie偶ne.

Zagro偶enia i ochrona
Jest to bardzo rzadki gatunek ze wzgl臋du na coraz wi臋ksze zanieczyszczenie strumieni i rzek, w których 偶yje. W Polsce obj臋to go ochron膮 艣cis艂膮.

Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierz臋ta
Typ strunowce
Podtyp kr臋gowce
Nadgromada bez偶uchwowce
Gromada cefalaspidokszta艂tne
Rz膮d minogokszta艂tne
Rodzina minogowate
Rodzaj Lampetra
Gatunek minóg strumieniowy
Zobacz te偶 inne Ryby (pisces):
strona g艂贸wna| zwierz臋ta| ogrody zoologiczne w Polsce| parki krajobrazowe w Polsce| przepisy| humor| kontakt