Mroczek późny (Eptesicus serotinus) – gatunek ssaka z rzędu nietoperzy.

Wymiary

Jeden z największych polskich nietoperzy.

• Rozpiętość skrzydeł: od 31 do 38 cm.
• Długość ciała: od 6,3 do 8,2 cm.
• Masa ciała: od 14 do 34 g.

Występowanie

Gatunek występuje na terenie całej Polski, za wyjątkiem wnętrza dużych, zwartych i pozbawionych zabudowy kompleksów leśnych. Unika również najwyższych partii gór. Jeden z najczęściej spotykanych nietoperzy w dużych miastach.

Biotop

Nietoperz ściśle związany z człowiekiem. Jego kryjówkami letnimi są niemal wyłącznie budynki, gdzie kryje się na strychach, w szczelinach dachów i ścian. Sporadycznie spotykano go w skrzynkach dla ptaków i nietoperzy. Zimuje głównie w nadziemnych częściach budynków (strychy, przewody wentylacyjne), rzadko w piwnicach i fortyfikacjach, zaś tylko wyjątkowo w jaskiniach. W okresie hibernacji preferuje miejsca chłodne i względnie suche. Poluje zwykle w pobliżu zabudowań, w parkach, na skrajach lasów, na drogach leśnych, polanach, wśród domów i nad wodami.

Pożywienie

Owady, często duże chrząszcze chwytane w locie, między innymi chrabąszcze, guniaki, żuki, różne gatunki kózkowatych i sprężykowatych, rzadziej muchówki, motyle nocne, chruściki, pluskwiaki i błonkówki. Innymi ofiarami są komary. Na żer wylatuje tuż po zachodzie słońca.