Nocek Natterera (Myotis nattereri) – gatunek ssaka z rz臋du nietoperzy.
Charakterystyka
Gatunek 艣rednich rozmiarów. Futerko na grzbiecie br膮zowe, za艣 na brzuchu bia艂e. Ucho jasne i d艂ugie, do po艂owy d艂ugo艣ci równomiernie w膮skie, w górnej cz臋艣ci zaokr膮glone, wywini臋te do wewn膮trz. Skrzyd艂a dosy膰 szerokie. Kozio艂ek no偶owaty, si臋ga 2/3 d艂ugo艣ci ucha. B艂ona skrzyd艂a dochodzi do nasady palców stopy. Ostroga si臋ga do po艂owy odleg艂o艣ci mi臋dzy pi臋t膮 a ogonem. Brak p艂atka za ostrog膮. Brzeg b艂ony ogonowej mi臋dzy ko艅cem ostrogi a ogonem jest zgrubia艂y oraz poro艣ni臋ty dwoma rz臋dami sztywnych, haczykowato zagi臋tych w艂osów. Przedrami臋 d艂ugo艣ci 35-42,3 mm.
艢rodowisko i tryb 偶ycia
Wyst臋puje w niemal ca艂ej Europie z wyj膮tkiem 艣rodkowej i pó艂nocnej Skandynawii. W Polsce spotykany na terenie ca艂ego kraju. Jego letnimi kryjówkami s膮 dziuple oraz skrzynki l臋gowe dla ptaków i nietoperzy, chocia偶 kilkakrotnie obserwowano je w szczelinach budynków. Samice tworz膮 kolonie rozrodcze licz膮ce zwykle poni偶ej 40 osobników. Poluje lataj膮c w pobli偶u koron drzew lub krzewów. Ofiary chwyta w locie lub zbiera z powierzchni ro艣lin, dlatego obok owadów lataj膮cych noc膮 chwyta tak偶e paj膮ki i inne nielotne bezkr臋gowce, jak równie偶 艣pi膮ce na li艣ciach owady dzienne, zw艂aszcza du偶e muchówki. Zimuje w wilgotnych, umiarkowanie ciep艂ych podziemiach - jaskiniach, fortyfikacjach, starych kopalniach, piwnicach i studniach. Maksymalna d艂ugo艣膰 偶ycia nocka Natterera wynosi 23 lata i 5 miesi臋cy.
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierz臋ta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kr臋gowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | ssaki 偶yworodne |
Szczep | 艂o偶yskowce |
Rz膮d | nietoperze |
Rodzina | mroczkowate |
Rodzaj | Myotis |
Gatunek | nocek Natterera |
Nazwa systematyczna | |
Myotis nattereri | |
(Kuhl, 1817) | |
Kategoria zagro偶enia (CzKGZ) | |
najmniejszej troski
|