Nutria (Myocastor coypus) – gatunek gryzonia z rodziny nutriowatych (Myocastoridae), której jest jedynym przedstawicielem. W starszych systematykach rodzina nutriowatych jest włączana jako podrodzina Myocastorinae do rodziny kolczakowatych (Echimyidae).

Cechy

Nutria

• długość ciała 40–65 cm
• długość ogona (pokrytego łuskami) 30–75 cm
• pokrojem przypomina szczura
• 4 palce kończyn tylnych spięte błoną
• 4–5 par sutek przesuniętych na stronę grzbietową
• ciało pokryte gęstym ciemnobrązowym lub szafirowym futrem
• ciężar do 9 kg.
• duża głowa z małymi uszami
• doskonale pływa i nurkuje
• posiada długie wąsy
• z pyska wystają dość duże siekacze w kolorze pomarańczowym

Tryb życia

• półwodny
• roślinożerna
• kopie nory w zarośniętych brzegach wód
• ciąża (128–132 dni) 2 razy w roku
• w każdym miocie rodzi się około 4-8 młodych
• młode rodzą się prawie całkowicie sprawne
• żyje (parami) do 24 lat
• są one dojrzałe płciowo w wieku 6-7 miesięcy

Występowanie

W naturze występuje w Ameryce Południowej (środkowa Boliwia i południowa Brazylia). W Europie, Azji i Stanach Zjednoczonych introdukowana^[6] , hodowana jako cenne zwierzę futerkowe, choć ubocznie pozyskiwano także mięso oraz (lata 60-70 XX w.) ścięgna z ogona do wyrobu nici chirurgicznych. Hodowla nutrii w Polsce datuje się od 1926 roku, a od 1960 znane są dzikie populacje powstałe dzięki ucieczkom z hodowli (pierwsze w rejonie Milicza). Bardzo popularna na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, zwłaszcza w województwach zachodnich i południowo-zachodnich.