Pasterz różowy, pasterz, szpak różowy (Pastor roseus syn. Sturnus roseus) – niewielki ptak wędrowny z rodziny szpakowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Pastor. Zamieszkuje pas od Półwyspu Bałkańskiego, przez Azję Mniejszą i Ukrainę po Iran i Azję Środkową. Zimuje w pasie od wschodnich wybrzeży Morza Śródziemnego po Indie. Do Polski nieregularnie zalatuje.

Cechy gatunku

Na głowie czubek z piór, ciało różowe. Głowa, skrzydła i ogon czarne z metalicznym połyskiem. Młode bladobrązowe, o jaśniejszym spodzie z lekkim, podłużnym kreskowaniem.

Wymiary średnie 

• Długość ciała ok. 22 cm
• Rozpiętość skrzydeł 38 cm
• Masa ciała ok. 75 g

Biotop 

Stepy, pustynie i półpustynie oraz góry do 2500 m n.p.m.

Gniazdo 

W szczelinach skalnych, stosach kamieni lub norach.

Jaja 

Jeden lęg w roku, jaja w liczbie 4 do 6.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 11 do 12 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 14 do 19 dniach.

Pożywienie 

Owady, preferuje szarańczaki.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.

Taksonomia

Gatunek został opisany przez Linneusza pod nazwą Turdus roseus, przeniesiony do monogatunkowego rodzaju Pastor (Temminck, 1815), później do rodzaju Sturnus. Badania genetyczne wskazują, że ze względu na stosunkowo dalekie pokrewieństwo z innymi gatunkami z rodzaju Sturnus właściwym rodzajem jest Pastor.