Charakterystyka Perkoz dwuczuby
Perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus) – gatunek 艣redniej wielko艣ci w臋drownego ptaka wodnego z rodziny perkozów, zamieszkuj膮cego wi臋kszo艣膰 Europy i Azji 艢rodkowej oraz w po艂udniowej i 艣rodkowej Afryce. Izolowane populacje w Australii i na Nowej Zelandii. Europejskie ptaki zimuj膮 w Europie Zachodniej i basenie Morza 艢ródziemnego. Pojedyncze osobniki zimuj膮 w Polsce. Przeloty: marzec–kwiecie艅 i sierpie艅–grudzie艅.
- Cechy gatunku
- Upierzenie godowe: d艂uga bia艂a szyja, na g艂owie dwa ciemnobr膮zowe czuby i rdzawo-czarne bokobrody (u samic s膮 mniejsze ni偶 u samców). Wierzch cia艂a ciemnobr膮zowy, boki br膮zowo-rdzawe. Bia艂a pier艣. W upierzeniu spoczynkowym brak bokobrodów, czuby ledwo zaznaczone. W locie na górnej stronie skrzyde艂 pokazuj膮 bia艂膮 plam臋. Gatunek cz臋艣ciowo w臋drowny, cho膰 przeloty maj膮 miejsce noc膮. Wielko艣ci膮 dorównuje kaczce krzy偶ówce. Swoj膮 obecno艣膰 manifestuj膮 przez ca艂y rok tr膮bieniem "errr" lub w czasie godów "kek, kek".
- Wymiary 艣rednie
- d艂ugo艣膰 cia艂a ok. 50–58 cm
rozpi臋to艣膰 skrzyde艂 ok. 80 cm
masa cia艂a ok. 0,9–1,4 kg - Biotop
- Jeziora i stawy, rzadziej wolno p艂yn膮ce rzeki, z pasem przybrze偶nych trzcin. Unika jednak zbiorników ca艂kowicie zaro艣ni臋tych, a cz臋艣ciej od innych perkozów widywany na otwartej wodzie. Populacje 艣rodkowoazjatyckie gniazduj膮 na s艂onawych i s艂onych jeziorach. W czasie w臋drówek spotykany na wybrze偶ach morskich.
- Toki
- Zaczynaj膮 si臋 uk艂onami obojga partnerów, po czym zbli偶aj膮 si臋 do siebie z p艂asko wyci膮gni臋t膮 szyj膮, potrz膮saj膮 g艂owami, strosz膮 czuby i kryzy. Taniec ko艅czy si臋 figur膮, w której ptaki przyciskaj膮 si臋 do siebie piersiami stoj膮c pionowo na wodzie. Trzymaj膮 przy tym niekiedy p臋k wodorostów zebranych z dna.
- Gniazdo
- Zazwyczaj na wodzie w strefie rzadkich trzcin lub innych ro艣lin wodnych wystaj膮cych ponad powierzchni臋. Gniazdo stanowi p艂ywaj膮ca, jednak zazwyczaj zakotwiczona za pomoc膮 wbudowanych w nie ro艣lin, sterta na wpó艂zgni艂ych ro艣lin wodnych i b艂otnych. Buduje je para rodziców w pewnej odleg艂o艣ci od s膮siednich osobników. Zazwyczaj gniazduje pojedynczo, ale odnotowywano kolonie licz膮ce 100 par.
G艂owa ma艂ego perkoza dwuczubego z charakterystycznymi paskami
- Jaja
- Pocz膮tkowo bia艂e, z kredow膮 pow艂ok膮, z czasem pod wp艂ywem zwi膮zków wydzielanych z gnij膮cych ro艣lin ciemniej膮 i staj膮 si臋 oliwkowobr膮zowe, w liczbie 3 do 6 sztuk. Wprawdzie wysiaduj膮 je oboje rodzice, jednak samica robi to cz臋艣ciej.
- Wysiadywanie
- Zazwyczaj jeden l臋g w marcu–lipcu w liczbie 3 do 6 jaj wysiadywanych przez okres 25 do 29 dni przez obydwoje rodziców. Zagniazdowniki, piskl臋ta pozostaj膮 pod opiek膮 rodziców 10 do 11 tygodni i nawet jesieni膮 da si臋 s艂ysze膰 偶a艂osne dopominania m艂odych o pokarm. Pomimo tego, 偶e od razu po wykluciu potrafi膮 p艂ywa膰 i nurkowa膰 to przez pierwsze 3 tygodnie cz臋sto poruszaj膮 si臋 na grzbiecie doros艂ego osobnika. Karmione s膮 drobnymi bezkr臋gowcami, 艣limakami i rybkami. M艂ode nie maj膮 czubów charakterystycznych dla doros艂ych osobników, g艂owa i szyja upierzona na bia艂o, ciemnobr膮zowe pasy oraz 艂ysinka, a na wierzchu g艂owy bia艂a plama.
- Rozmieszczenie
- Cz臋sto spotykany na Pojezierzach, w Wielkopolsce oraz na 艢l膮sku. Rzadko wyst臋puje w Ma艂opolsce. W innych miejscach Polski tworzy punktowo wi臋ksze populacje.
- Po偶ywienie
- Ma艂e ryby, owady, skorupiaki, mi臋czaki, kijanki i 偶aby uzupe艂nione pokarmem ro艣linnym. Pokarm zdobywa nurkuj膮c. Zjada w艂asne pióra, karmi nimi m艂ode.
- Ochrona
- Obj臋ty ochron膮 gatunkow膮 艣cis艂膮.
Systematyka
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierz臋ta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kr臋gowce |
Gromada | ptaki |
Podgromada | Neornithes |
Nadrz膮d | neognatyczne |
Rz膮d | perkozy |
Rodzina | perkozy |
Rodzaj | Podiceps |
Gatunek | perkoz dwuczuby |
Nazwa systematyczna | |
Podiceps cristatus | |
(Linnaeus, 1758) | |
Kategoria zagro偶enia (CzKGZ) | |
najmniejszej troski
|
Zobacz te偶 inne Ptaki (aves):