Pliszka cytrynowa (Motacilla citreola) – mały ptak z rodziny pliszkowatych, zamieszkujący środkową i północną Azję oraz wschodni skraj Europy. Wędrowny, zimuje w południowej Azji. Dawniej sporadycznie, obecnie coraz częściej zalatuje do zachodniej Europy.

W Polsce jest gatunkiem nie tylko zalatującym, ale też lęgowym (ok. 30 par). Od połowy lat 90. gniazduje m.in. w okolicach ujścia Redy w Nadmorskim Parku Krajobrazowym, nad zbiornikiem Siemianówka i na Bagnach Biebrzańskich.

Cechy gatunku 

Samiec w szacie godowej ma cytrynowożółtą głowę z czarnymi bokami. Spód ciała cytrynowożółty, wierzch szary. Skrzydła ciemne z dwoma białymi paskami. Ogon długi, czarny z białymi brzegami. Samce w szacie spoczynkowej i samice jednolicie żółte lub żółto-białe, z szarobrązowym grzbietem i karkiem. Ptaki młodociane (w pierwszej szacie zimowej) są z wierzchu jasnoszare, od spodu brudnobiałe i przypominają pliszkę siwą. Cechą odróżniającą jest brak ciemnej przepaski na piersi.

Wymiary średnie 

długość ciała ok. 17–18 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 24–25 cm
masa ciała ok. 20 g

Biotop 

Podmokłe łąki, bagna, tundra, brzegi rzek.

Gniazdo 

Na ziemi.

Jaja 

Składa 4–5 cętkowanych jaj.

Wysiadywanie 

Pożywienie 

Owady i inne bezkręgowce.

Ochrona 

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.