Sęp kasztanowaty (Aegypius monachus) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący półwyspy Iberyjski i Apeniński oraz Bałkany, a także pasma górskie Azji aż po Pacyfik. Jeszcze w XIX wieku mógł się gnieździć w Tatrach, być może również na terenie dzisiejszej Polski (nie są to jednak potwierdzone informacje, a tylko przypuszczenia). Na pewno natomiast kilkunastokrotnie obserwowano osobniki zalatujące. Obecnie sporadycznie zalatuje w południowe rejony kraju.

Cechy gatunku 

Brak dymorfizmu płciowego – obie płci ubarwione jednakowo. Głowa i szyja pokryta rzadkim puchem, na szyi kryza z lancetokształtnych piór. Grzbiet, spód i skrzydła ciemnobrunatne, jedynie lotki czarne. Dziób ciemny, nogi szare. W locie widoczne bardzo długie i szerokie skrzydła, na końcach palczasto rozwidlone. Szybuje ze skrzydłami ustawionymi poziomo i ogonem lekko rozłożonym.

Wymiary średnie 

Długość ciała: 110–120 cm
Rozpiętość skrzydeł: 265–290 cm
Waga: 6,3–12,5 kg

Biotop 

Góry i obszary pagórkowate, choć sporadycznie pojawia się w różnorodnych miejscach.

Gniazdo 

Na drzewach.

Jaja 

Wyprowadza jeden lęg w roku, składając w marcu jedno jajo.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 55 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 3 do 3,5 miesiącach.

Pożywienie 

Padlinożerny, trawi również kości dużych ssaków.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.