Siewnica (Pluvialis squatarola syn. Squatarola squatarola) - średni ptak wędrowny z rodziny siewkowatych, zamieszkujący tundrę Eurazji, Ameryki Północnej od Półwyspu Melville'a do Ziemi Baffina. Zimuje na wybrzeżach obu Ameryk, zachodniej i środkowej Europy, Afryki, Azji Południowej oraz na wybrzeżach Indonezji i Australii. W Polsce licznie spotykana na wybrzeżu podczas przelotów. W głębi kraju rzadsza, lecz również pojawia się regularnie.

Cechy gatunku 

W szacie godowej samiec ma wierzch ciała pokryty czarno-białym deseniem. Boki głowy, przód szyi, pierś i spód czarny. Pokrywy podogonowe, boki szyi i okolice pokryw usznych białe. Dziób i nogi czarne. Samica w szacie godowej bardzo podobna do samca, lecz na spodzie ciała kolor czarny pokryty jest białymi plamkami. W szacie spoczynkowej obie płci oraz osobniki młodociane są brudnobiałe z ciemnymi plamkami, większymi i gęstszymi na wierzchu ciała. W locie na spodzie skrzydła, tuż przy grzbiecie, charakterystyczna czarna plama.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 25-30 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 55-85 cm
masa ok. 170-320 g

Biotop 

W okresie lęgowym tundra, poza nim brzegi wód, zazwyczaj słonych.

Gniazdo 

Płytkie zagłębienie w ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju - czerwcu 4 jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 26-27 dni przez obydwoje rodziców.

Pożywienie 

Głównie owady, sporadycznie uzupełniane przez nasiona traw i jagody.

Ochrona 

Gatunek objęty ochroną.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.