Siwerniak, świergotek górski, siwarnik (Anthus spinoletta) – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych, zamieszkujący góry południowej i środkowej Europy oraz strefy klimatów umiarkowanych Azji aż po Chiny. Zimą przemieszcza się w rejony niżej położonych zbiorników wodnych i torfowisk (przeloty III–IV i IX).

W Polsce występuje w Karpatach, głównie w wyższych partiach Tatr i Bieszczadów, oraz mniej licznie w Sudetach. Łączną liczebność ocenia się na 2200–2700 par. Za podgatunek siwerniaka uznawano niegdyś świergotka nadmorskiego, który obecnie jest wydzielany jako osobny gatunek.

Cechy gatunku 

Większy od świergotka łąkowego. Obie płci ubarwione jednakowo. W szacie godowej wierzch ciała szarobrązowy, głowa szara, skrzydła ciemnobrązowe z kontrastowymi paskami pokrywowymi i jasnymi brzegami lotek trzeciorzędowych. Nad okiem biała brew. Spód biały z różowawym nalotem, zwłaszcza na piersi. Ogon czarnobrązowy z białymi brzegami. W szacie spoczynkowej wierzch bardziej brązowy, a spód bez różowego nalotu i mocniej kreskowany. Nogi brązowoszare.

Wymiary średnie 

długość ciała ok. 16 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 28 cm
masa ciała ok. 24 g

Biotop 

Wysokogórskie torfowiska, hale i połoniny, płaty kosodrzewiny, kamieniste brzegi rzek i potoków.

Gniazdo 

W trawie między kamieniami, pod osłoną korzeni wywróconego drzewa.

Jaja 

W maju i czerwcu składa 4–5 jaj o średnich wymiarach 21x15 mm, o białym tle z odcieniem szarawym lub zielonkawym z drobnym, szarooliwkowym plamkowaniem.

Wysiadywanie 

Trwa od 14–16 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po ok. 15 dniach.

Pożywienie 

Drobne owady zbierane na ziemi.

Ochrona 

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.