Ślepowron (Nycticorax nycticorax) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny czaplowatych, zamieszkującego wszystkie kontynenty prócz Australii, w zależności od podgatunku:

• Nycticorax nycticorax nycticorax - środkowa i południowa Europa, Azja południowa i centralna, Afryka z Madagaskarem.
• Nycticorax nycticorax hoactli - Ameryka od Kanady po północną Argentynę.
• Nycticorax nycticorax obscurus - Chile i Argentyna po Ziemię Ognistą.
• Nycticorax nycticorax falklandicus - Falklandy.

Cechy gatunku 

Krępa sylwetka. Głowa, szyja i spód białe, na głowie czarna czapeczka. Czarny również grzbiet, a skrzydła, pokrywa nadogonowa i ogon szare. W okresie godowym z głowy wyrastają dwa długie białe pióra ozdobne. Pełną gracji sylwetkę uzupełnia czerwona tęczówka. Samica i samiec wyglądają podobnie, ich upierzenie spoczynkowe różni się brakiem piór ozdobnych. U N. n. hoactli czapka dochodzi niemal do oka, a nogi w okresie godowym mają kolor łososiowy. N. n. falklandicus występuje w dwóch odmianach barwnych - jaśniejszej, która jest podobna do N. n. nycticorax, i ciemniejszej. N. n. obscurus jest najciemniejszy i największy, o czarnobrązowym spodzie ciała. To ptak nadrzewny. Do Afryki równikowej wraca pod koniec lata, w sierpniu i wrześniu. Wielkości wrony. W locie widać jego zaokrąglone, szerokie skrzydła oraz skurczoną szyję. Lata cicho podobnie jak sowa. Zarówno w powietrzu, jak i w spoczynku często wydaje dźwięk "kuak".

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 60-70 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 105-110 cm
waga ok. 400-800 g

Ślepowron w naturalnym środowisku

Biotop 

Zabagnione brzegi zbiorników wody, zarówno słodkiej jak i słonej.

Powrót na lęgowiska i toki 

Na lęgowiska wracają falami w marcu i kwietniu, a gniazdowanie trwa od kwietnia do lipca. Najpierw przylatuje pierwsza grupa ptaków - straż przednia, zawsze nocą. Toki zaczynają się po tygodniu wypoczynku. Ptaki te stroszą wtedy pióra, klaskają dziobami i jako podarki (tylko symboliczne) składają gałązki. Po skojarzeniu się w pary samica zaczyna budowę gniazda.

Gniazdo 

Konstrukcja o średnicy 30-40 cm, na krzewie, w zaroślach lub na drzewie z gałązek przynoszonych przez samca (buduje samica). Tworzy kolonie, nawet z innymi ptakami, nad stawami, rzekami o wolnym prądzie, na bagnach.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden, rzadziej dwa lęgi, składając w różnych porach roku 3 do 6 zielonkawych jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 20 do 22 dni przez obydwoje rodziców, którzy regularnie zmieniają się co 2-3 godziny. Pisklęta opuszczają gniazdo po 3-4 tygodniach, kiedy zaczynają już wspinać się po pobliskich gałęziach. Na początku nie potrafią zachować stałej temperatury ciała, więc rodzice ogrzewają je przez 10-12 dni. Mają długi, jasnobrązowy puch, gdy podrosną pióra są tej samej barwy, ale z jasnymi plamami.Samodzielne stają się po 7 tygodniach. Dojrzałość osiągają po 2-3 latach.

Pożywienie 

Zwierzęta wodne - ryby, płazy i różne owady; prowadzi nocny tryb życia - poluje głównie rano i wieczorem. Odlatują wtedy na żerowiska oddalone o parę kilometrów od gniazda, na płytkich stawach i rzekach.

Ochrona 

Gatunek objęty ochroną ścisłą. Jest symbolem Ziemi Oświęcimskiej, gdzie gniazduje.

Ślepowron w wierzeniach i jego nazwa gatunkowa 

W słowiańskich wierzeniach ślepowron odgrywał rolę psychopomposa, przewodnika dusz, który towarzyszył zmarłym w drodze przez rzekę oddzielającą świat żywych od umarłych. Łacińska nazwa oznacza "nocnego kruka" (gr. nyktos - noc) i tak też pojmowano go w wielu kulturach, jako nocny odpowiednik kruka. Polska nazwa wywodzi się od nocnego trybu życia. Uznawano go za ślepego, bo w dzień ukrywał się w zaroślach, a wydawał podobny głos do krakania wrony.