Wieszczek (Pyrrhocorax graculus) – średni ptak osiadły z rodziny krukowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:

• Pyrrhocorax graculus graculus – Europa Południowa od gór Półwyspu Iberyjskiego przez Pireneje, Alpy, góry Korsyki po góry Bałkanów oraz Atlas. Sporadycznie zalatuje w Tatry, w Polsce obserwowany ok. 5 razy (ale jeszcze w połowie XIX w. widziano niewielkie kolonie lęgowe)^[3].
• Pyrrhocorax graculus digitatus – góry Azji Mniejszej i Lewantu po Zagros i góry południowo-zachodniego Iranu
• Pyrrhocorax graculus forsythi – góry Azji Środkowej od Afganistanu, przez Himalaje, Tienszan po Sajany i góry środkowych Chin.

Cechy gatunku 

Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie całkowicie czarne z metalicznym połyskiem, najmocniejszym na skrzydłach. Dziób żółty, nogi czerwone. Młode podobne do dorosłych, ale bez połysku, z ciemnymi nogami i zazwyczaj ciemną końcówką dzioba.

Wymiary średnie 

długość ciała: 37-40 cm
rozpiętość skrzydeł: 75-80 cm
masa ciała: ok. 200-300 g

Biotop 

Góry, powyżej 1800 m n.p.m. (do 4000 m n.p.m. w Afryce i 3000 m n.p.m. w Alpach), w piętrze alpejskim.

Gniazdo 

Na niedostępnych ścianach skalnych, rzadziej w szczelinach murów. Często gnieździ się kolonijnie.

Jaja 

Wyprowadza jeden lęg w roku, składając w maju-czerwcu (Europa, Afryka) lub czerwcu-lipcu (Lewant) 3-5 białawych jaj, z różowym (rzadziej zielonkawym) tłem i ciemnobrązowymi lub czerwonawymi cętkami.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 18 do 21 dni wyłącznie przez samicę.

Pożywienie 

Pokarm zarówno zwierzęcy (owady, mięczaki) jak i roślinny (jagody, nasiona).

Ochrona 

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.