Mysz leśna (Apodemus flavicollis) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych.

Występuje od Wielkiej Brytanii poprzez większą część kontynentalnej Europy aż do Uralu w Rosji. Stwierdzono tego ssaka również od wschodniej Turcji do zachodniej Armenii, w Iranie i na południe od Syrii, Libanu i Izraela.

Niewielki gryzoń o długości ciała 8-13 cm, ogona 9-12 cm i masie ciała 20-60 g. Charakteryzuje się żółtawobrązowym ubarwieniem z białym brzuchem, na szyi jest jaśniejsza, posiada ochrową obrożę. Posiada duże oczy i uszy.

Środowisko jej występowania to przede wszystkim zarośla lasów mieszanych i liściastych, parki i ogrody. Zimą przenosi się do domostw. W górach występuje do 1850 m n.p.m.

Mysz ta aktywna jest o zmierzchu i w nocy. Jest ssakiem mało towarzyskim.

W pokarmie dominują nasiona, owoce, grzyby, pąki i pędy roślin oraz owady.

Okres godowy przypada od lutego do października. W ciągu jednego roku może wyprowadzić 2 do 4 miotów po 3 do 8 młodych. Ciąża samicy trwa 23-26 dni, po urodzeniu małe są ślepe, otwierają oczy po 13 dniach, pozostają z matką przez trzy tygodnie. W wieku ośmiu tygodni są już dojrzałe płciowo.