Żołędnica (Eliomys quercinus) – gatunek gryzonia z rodziny popielicowatych

Żołędnica

Opis

Długość do 14 cm, ogon do 12 cm. Ciało od góry ubarwione na kolor żółtoszary lub popielaty, spód ciała kremowobiały. Ogon u nasady biały, z tyłu czarny i zakończony białymi włosami.

Występowanie

Europa zachodnia, środkowa i południowa, północna Afryka. W Polsce, w ostatnich 200 latach, stwierdzono jej występowanie na 7 stanowiskach. Współcześnie obserwowana była w Babiogórskim Parku Narodowym, w latach sześćdziesiątych XX wieku także w Pienińskim Parku Narodowym.

Biotop

Spotkać ją można w lasach, zarówno liściastych, jak i iglastych. Większość czasu spędza na ziemi, co jest wyjątkowe wśród europejskich gatunków z tej grupy. Osiedla się w dziuplach, norach lisich, gniazdach ptasich, w szczelinach skalnych, skrzynkach dla ptaków, a także w zabudowaniach znajdujących się w lesie. Gniazdo wyściela liśćmi i mchami.

Tryb życia

Prowadzi nocny tryb życia. Odżywia się żołędziami, nasionami buka, orzechami i owocami. Uzupełnia pokarm także owadami i ich larwami. Na zimę zapada w sen zimowy, trwający od września-października do końca kwietnia. Na zimę gromadzi zapasy, które zjada, kiedy budzi się z zimowego snu.

Rozród

Ciąża trwa 23 dni. Samica rodzi (zwykle w czerwcu) od 2 do 6 młodych. Żywią się one mlekiem matki przez 4 tygodnie. W ciągu roku samica wydaje tylko jeden miot. Żołędnica dożywa 6 lat.

Ochrona

W Polsce podlega ścisłej ochronie.