Gryżyński Park Krajobrazowy - jeden z najmniejszych parków krajobrazowych w Polsce (pow. 2755 ha ), położony w województwie lubuskim na terenie czterech gmin: Bytnica, Krosno Odrzańskie, Skąpe, Czerwieńsk.
Podstawa prawna
Rozporządzenie Wojewody Zielonogórskiego Nr 4 z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie utworzenia Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego /Dz. Urz. woj. zielonogórskiego Nr 6 z 30 kwietnia 1996 r., poz. 61/.
Położenie geograficzne i administracyjne
- Szerokość x = 52 st. 08 min. 00 sek.
- Długość y = 15 st. 16 min. 30 sek.
Położenie na mapie Polski
Gryżyński Park Krajobrazowy
Park położony jest na terenie:
- powiatu świebodzińskiego
-
- gm. Skąpe
- powiatu zielonogórskiego
-
- gm. Czerwieńsk
- powiatu krośnieńskiego
-
- gm. Bytnica
- gm. Krosno Odrzańskie
Powierzchnia z wyszczególnieniem form własności
- powierzchnia parku ogółem - 2.755,00 ha
-
- gm. Bytnica - 2.115,00 ha
- gm. Krosno - 275,00 ha
- gm. Czerwieńsk - 270,00 ha
- gm. Skąpe - 95,00 ha
- powierzchnia otuliny ogółem - 20.412,50 ha 100,00%
-
- gm. Bytnica - 4.970,00 ha 24,30%
- gm. Krosno - 550,80 ha 2,60%
- gm. Czerwieńsk - 5.996,00 ha 29,50%
- gm. Skąpe - 3.751,00 ha 18,40%
- gm. Łagów - 5.144,70 ha 25,20%
Opis obiektu poddanego pod ochronę
Gryżyński Park Krajobrazowy ma na celu ochrony i zachowania walorów krajobrazowych i przyrodniczych rynny polodowcowej oraz znajdujących się w niej stawów, jezior i doliny rzeki Gryżyński Potok. 86,6% powierzchni Parku zajmują lasy. Atrakcyjność tego obszaru wynika przede wszystkim z niezwykłości krajobrazu. Zróżnicowana rzeźba terenu, duże nachylenie zboczy rynny, liczne jeziora polodowcowe, stawy, 94 źródła zboczowe, 17 torfowisk i pstrągowa rzeka Gryżynka. Teren pokrywa bardzo zróżnicowana szata roślinna oraz występuje tu wiele interesujących gatunków zwierząt.
Park chroni krajobraz polodowcowy rynny rzeki Gryżynki o długości około 15 km, wały ozowe i obszary wytopiskowe. Najciekawsza część parku znajduje się pomiędzy wsiami Gryżyna i Grabin. Powierzchnia parku jest w większości lesista. Liczne strome wąwozy, jeziora polodowcowe (11, w tym największe jezioro Jelito), stawy hodowlane (12), źródła, ruiny starych młynów. Osadnictwo ludzkie bardzo rzadkie. Występuje tu około 150 gatunków ptaków oraz 10 stanowisk bobrów. Jedną z największych atrakcji parku jest jezioro Kałek.