Biegus długoskrzydły (b. Bairda) (Calidris bairdii) - mały ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

Zamieszkuje tundrę wschodniej Syberii, Ameryki Północnej i Grenlandii. Zimuje w Andach i południowej części Ameryki Południowej. Sporadycznie zalatuje do Europy, w tym Polski.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała, głowa oraz wole i górna część piersi żółtobrązowe w ciemne, łuskowate cętki. Spód ciała, podgardle i brew białe. Pokrywy nadogonowe i środkowe sterówki ciemne. Dziób i nogi ciemne. W upierzeniu spoczynkowym barwa żółtobrązowa zmienia się w szarobrązową, a cętki nikną. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak brzegi piór na grzbiecie białe.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 14-19 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 30-38 cm
waga ok. 27-63 g

Biotop 

Wilgotne partie tundry. Podczas przelotów brzegi wód zarówno słodkich, jak i słonych.

Gniazdo 

Na ziemi, w suchym zagłębieniu. Często między kamieniami.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-maju 4 cieliste, brązowo cętkowane jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 19-22 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta usamodzielniają się po 16-20 dniach. Początkowo pisklętami opiekują się oboje rodzice, jednak często samica opuszcza je jeszcze przed pierzeniem.

Pożywienie 

Bezkręgowce.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.