Błotniak stepowy (b. blady, b. biały) (Circus macrourus) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący pas eurazjatyckich stepów. Wędrowny, przeloty w kwietniu–maju i wrześniu–październiku. Zimuje na Bałkanach, Bliskim i Dalekim Wschodzie, Indiach i w Afryce.

W Polsce pojawia się nieregularnie na przelotach, zwykle bardzo nielicznie.

Cechy gatunku 

Podobny do błotniaków: łąkowego i zbożowego, ale czarne końce skrzydeł o kształcie bardziej zaostrzonym. Samiec mniejszy od samicy, o jasnosinym wierzchu ciała, białym spodzie, czarnym dziobie i żółtych nogach. W przeciwieństwie do innych błotniaków nie ma ciemniejszej głowy. Samica jest większa, ma brązowy wierzch ciała i rdzawy spód z podłużnymi kreskami, a głowę z wyraźną szlarą.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 43–53 cm
rozpiętość skrzydeł 100–120 cm
waga ok. 310–550 g

Biotop 

Stepy i pola uprawne.

Gniazdo 

Na ziemi, w trawie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w końcu maja 4 do 5 bladoniebieskich jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 28–30 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 35–40 dniach.

Pożywienie 

Drobne kręgowce i owady (głównie prostoskrzydłe).

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą