Brodziec pławny (Tringa stagnatilis) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych, podrodziny brodźców.

Występowanie 

Zamieszkuje środkową Eurazję od wschodniej Ukrainy po wschodnią Syberię. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego i subsaharyjskiej Afryce, poprzez Bliski Wschód, Azję] południową i południowo-wschodnią po Australię. Do Polski zalatuje sporadycznie.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch ciała brązowoszary z ciemnymi plamami. Spód ciała, kuper i ogon białe. Na ogonie poprzeczne, ciemne prążkowanie. Na szyi i piersi ciemne plamki. Dziób czarny, a nogi oliwkowe. W szacie spoczynkowej spód ciała biały, a wierzch szary. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, ale mają brązowy wierzch ciała.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 20-26 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 40 - 60 cm
waga ok. 50-120 g

Biotop 

Bagna, starorzecza oraz brzegi jezior i rzek, głównie w strefie stepu.

Gniazdo 

Na ziemi, w suchym miejscu w pobliżu wody.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-sierpniu 4 jaja (rzadziej 3 lub 5).

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 23-24 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się po 25-31 dniach. Do tego czasu pozostają pod opieką rodziców, którzy czasem rozdzielają się, dzieląc się również pisklętami.

Pożywienie 

Wodne bezkręgowce, które zdobywa brodząc w płytkiej wodzie.

Ochrona 

Gatunek chroniony.