Brodziec śniady (Tringa erythropus) – średni ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

Zamieszkuje obszar od północnej części Półwyspu Skandynawskiego, poprzez północno-zachodnią Rosję, Syberię po Półwysep Czukocki. Zimuje od Europy Zachodniej poprzez basen Morza Śródziemnego do Afryki Równikowej oraz poprzez Bliski Wschód, Indie po Azję południowo-wschodnią, południowo-wschodnie Chiny i Tajwan. W Polsce nielicznie, lecz regularnie pojawia się podczas przelotów w kwietniu-maju i sierpniu-listopadzie.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym całe ciało łupkowo-czarne z białymi prążkami i plamkami głównie w tylnej części ciała. Kuper i ogon pozostają białe. Na ogonie czarne, poprzeczne prążkowanie. Dziób czarny z czerwoną nasadą, a nogi czerwonobrązowe. W upierzeniu spoczynkowym wierzch ciała szarobrązowy z jasnymi plamkami, a spód ciała biały z delikatnym szarawym nalotem lub deseniem. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak ciemniejsze, z gęstszym plamkowaniem, szczególnie w przedniej części ciała, i z żółtopomarańczowymi nogami.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 30-35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 55-65 cm
waga ok. 100-230 g

Biotop 

Bagna i brzegi jezior w pasie tundry i lasotundry.

Gniazdo 

Na ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.

Wysiadywanie 

Czas wysiadywania lęgu sporny. Samica zazwyczaj opuszcza samca i młode przed pierzeniem się tych ostatnich.

Pożywienie 

Wodne bezkręgowce, które zdobywa brodząc w wodzie.

Ochrona 

Gatunek chroniony.