Flaming różowy (Phoenicopterus roseus) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny flamingów (Phoenicopteridae). Najbardziej rozpowszechniony gatunek flaminga - zamieszkujący wyspowo Afrykę, baseny mórz Śródziemnego i Czarnego, a także w Azji Środkowej, na Bliskim Wschodzie oraz w Indiach i na Cejlonie. Do Polski zalatuje wyjątkowo; część obserwowanych ptaków zapewne pochodzi z niewoli.

Dopiero od niedawna posiada status gatunku (decyzjami europejskich komisji taksonomicznych, np. Knox et al., 2002), wcześniej był uznawany za podgatunek flaminga karamzynowego, jako Phoenicopterus ruber roseus.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Ciało bladoróżowe, jaśniejsze niż u flaminga Ph. ruber, jedynie skrzydła czerwone z czarnymi lotkami. Nogi i dziób różowe, koniec dzioba czarny. W porównaniu z innymi przedstawicielami rodziny dziób wygięty pod mniejszym kątem.

Wymiary średnie 

• Długość ciała ok. 120-125 cm
• Rozpiętość skrzydeł ok. 140-155 cm
• Masa ok. 2,1-4,1 kg

Biotop 

Wody o różnym stopniu zasolenia: od słodkich przez słonawe po bardzo słone. Płytkie jeziora, laguny, delty rzek.

Gniazdo 

Z mułu w formie ściętego stożka z zagłębieniem na szczycie. Tworzy kolonie (do niemal miliona par).

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w marcu - kwietniu jedno (rzadko dwa) jajo.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 27-31 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 10 dniach, lecz ich dziób jeszcze nie ma odpowiedniego kształtu do filtracji i są karmione przez rodziców. Usamodzielniają się po około 70 dniach. Pisklęta gromadzą się w żłobki. Dojrzałość płciową osiągają po 5-6 latach, a ubarwienie osobników dorosłych - w 3. roku życia.

Pożywienie 

Zwierzęta i rośliny do 1 cm długości. Żerując brodzą i zanurzają głowę w ten sposób, że szczęka górna znajduje się pod dolną.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową.