Kobczyk (Falco vespertinus) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych, zamieszkujący Eurazję na wschód od linii Wisła–Dunaj. Wędrowny, zimuje w Afryce i południowej Azji. W Polsce dawniej sporadycznie lęgowy, obecnie nieregularnie przelotny lub zalatujący.

Cechy gatunku 

W obrębie gatunku występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec z wierzchu matowociemnoszary, brzuch, kuper i opierzone części nóg rdzawe. Nogi pomarańczowe. Woskówka i obrączki wokół oczu czerwone. Samica jest większa od samca. Głowa i spód ciała jasne, rdzawobrązowe; szyja jaśniejsza. Wokół oczu ciemna "maska". Wierzch ciała i skrzydła szare z ciemnymi, poprzecznymi prążkami. Młode samce podobne do dorosłych, ale z jaśniejszym spodem skrzydeł oraz przodem głowy i szyi; młode samice od spodu beżowe, ciemno kreskowane, a z wierzchu i na ogonie z ciemnymi prążkami. Mają "maskę" podobnie jak dorosłe.

Wymiary średnie 

• Długość ciała ok. 30 cm
• Rozpiętość skrzydeł ok. 75 cm
• Masa ok. 150–180 g

Biotop 

Obszary o zróżnicowanym krajobrazie, obejmujące zarówno zadrzewienia, jak i pola, łąki i wzniesienia; wrzosowiska, stepy i bagna.

Gniazdo 

Zajmuje opuszczone gniazda wron, gawronów lub duże dziuple. Często tworzy luźne kolonie.

Jaja 

Wyprowadza jeden lęg w roku, składając w czerwcu 3 do 5 jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 30 dniach.

Pożywienie 

Duże owady, rzadziej drobne gryzonie. Poluje często o zmierzchu, czatując na słupkach, skąd zrywa się w pogoni za owadami.

Ochrona 

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Przyczyną jego wymarcia w Polsce jest prawdopodobnie stosowanie przez rolników chemicznych środków ochrony roślin, zwłaszcza owadobójczych.