Sieweczka mongolska (Charadrius mongolus) - średni ptak wędrowny z rodziny siewkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:

• Charadrius mongolus pamirensis - zachodni Tienszan, Pamir i Karakorum. Zimuje od południowej, przez wschodnią Afrykę po zachodnie Indie.
• sieweczka himalajska Charadrius mongolus atrifrons - Himalaje i południowy Tybet. Zimuje od Indii po Sumatrę.
• Charadrius mongolus schaeferi - od Tybetu po południową Mongolię. Zimuje od Tajlandii po Wielkie Wyspy Sundajskie.
• Charadrius mongolus mongolus - wschodnia Syberia i rosyjska część Dalekiego Wschodu. Zimuje od Tajwanu po Australię.
• Charadrius mongolus stegmanni - Kamczatka, północne Kuryle oraz Wyspy Komandorskie i Półwysep Czukocki. Rzadko zalatuje na Alaskę. Zimuje od południowej części Wysp Riukiu przez Tajwan po Australię.

Do Polski zalatuje sporadycznie. Odnotowano tylko kilka pojawień.

Cechy gatunku 

W szacie godowej samiec ma boki i przód głowy oraz gardło, brzuch i podogonie białe. Przód ciemienia i kantarek oraz pokrywy uszne czarne (na czole pozostaje jednak biała plama). Wierzch głowy, kark i wole jasnordzawe. Grzbiet i skrzydła szare z brązowym odcieniem. Dziób czarny, nogi ciemne. Samiec w szacie spoczynkowej, samica i osobniki młodociane mają barwy bardziej stonowane. Bardzo podobna sieweczka pustynna jest nieco większa, ciemniejsza, bardziej kontrastowa oraz ma dłuższy, grubszy dziób i dłuższe nogi.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 18-20 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 45-60 cm
waga ok. 40-110 g

Biotop 

Niezalesione tereny, zazwyczaj w pobliżu zbiorników wodnych.

Gniazdo 

W zagłębieniu, na ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju - czerwcu 2 - 3 jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 22 do 24 dni przez obydwoje rodziców.

Pożywienie 

Drobne bezkręgowce.

Ochrona 

Gatunek chroniony.