Świstunka żółtawa (Phylloscopus inornatus) – gatunek ptaka z rodziny świstunek, wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych (Sylvidae). Świstunka żółtawa przelatuje przez Polskę każdej jesieni (wrzesień, październik) w znacznej liczbie; można spotkać tego ptaka również wiosną.

Cechy gatunku

Ptak wielkością i wyglądem przypomina zniczka lub mysikrólika. Najważniejszym podobieństwem upodabniającym świstunkę żółtawą do w/w ptaków krajowych to rysunek na skrzydle: jasne paski na końcach dużych i średnich pokryw, ciemny czworokąt na nasadach lotek drugiego rzędu, kontrastowo jasne brzegi lotek oraz jasne elementy na lotkach trzeciego rzędu. Sylwetka ptaka drobna, kulkowata z krótkim ogonkiem i delikatnymi nogami. Dziób krótki, delikatny dobrze wyodrębniony, wierzch głowy szarawozielony nieco ciemniejszy niż grzbiet, który jest szarawooliwkowy. Najjaśniejszą częścią tułowia jest zielonożółtawy kuper, niekontrastowy do grzbietu i pokryw nadogonowych.

Zachowanie

Ptaki tego gatunku są bardzo ruchliwe, żerują wewnątrz koron drzew i krzewów, zganiając pokarm z liści i gałązek podlatują za owadami, zawisając na chwile w locie przy liściach, by prędko schwytać zdobycz.

Śpiew

Wysokie, lekko sepleniące tony: „cli-jist", „cli-it", trwające około 0,2 sek. Śpiew szybki i wysoki jak u mysikrólika, energiczny pisk złożony z trzech okrzyków (niezauważalne pauzy pomiędzy nimi) „tsiju ciłijip cijii", trwa około 1,8 sek. Wędrujące jesienią świstunki żółtawe mogą się wcale nie odzywać, z tego powodu opisane dźwięki mimo dużej liczby wędrujących przez Polskę ptaków należą do rzadkości.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.